lee fields
Lee Fields wciąż wietrzy archiwa
Lee Fields wierzy w drugie podejścia
Nieraz pisaliśmy już, jak soulowe lata 60. dla Lee Fieldsa nie tylko zaczęły się wiele lat po ich faktycznym końcu, ale trwają nadal w najlepsze. Mimo upływu lat Fields i jego grupa The Expressions są obok Mavis Staples najlepszymi reprezentantami żywego klasycznego rhythm & bluesa. Wydana właśnie miniaturka „Two Timer”, kolejny już efekt czyszczenia archiwów grupy, jest tego sznytu najlepszym wyrazem.
Lee Fields & The Expressions coverują Sunny’ego & The Sunliners
Lee Fields & The Expressions z zapowiedzią kompilacji z coverami
Lee Fields & The Expressions wracają po trzech archiwalnych singlach wracają na albumową ścieżkę. 4 wrześnie nakładem Big Crown Records ukaże się kompilacja coverów grupy Sunny & The Sunliners zatytułowana Dear Sunny…. Promujący ją singiel „The One Who’s Hurting Is You” to dość typowy dla grupy Fieldsa delikatny retro soul w stylu późnych latach 60., który nie daje się jednak sprowadzić do prostej kalki czy odcinania kuponów. To schemat, ale zrealizowany z werwą, uczuciem i dbałością o detale. Na krążku poza numerem Fieldsa i spółki usłyszymy także The Shacks, Bobby’ego Orozę czy Holy Hive. Pełna tracklista i preorder płyty na Bandcampie oficyny.
Lee Fields myśli o nas wszystkich
Lee Fields & The Expressions hołdują tradycji klasycznego soulu w nowym singlu
Historia lubi się powtarzać, zwłaszcza gdy revival klasycznego soulu jest w rękach postaci tak twórczych i konsekwentnych co Mavis Staples czy Lee Fields. Zaledwie cztery miesiące po premierze „Regenerate” Fields wraz z zespołem The Expressions zaprezentował nam kolejny dogłębnie soulowy singiel „Thinking About You”. To jednocześnie kolejne nagranie wyciągnięte z archiwum niewydanego materiału grupy.
Zregenerowany Lee Fields wraca z nowym singlem
Lee Fields zanurzony głęboko w lata 60.
Regeneracja to słowo, które idealnie opisuje karierę i muzykę niezatapialnego weterana klasycznego soulu Lee Fieldsa i jego grupy The Expressions. W wydanym w piątek singlu zatytułowanym adekwatnie „Regenerate” piosenkarz znakomicie daje temu wyraz. Witalny, ale bardzo duchologiczny utwór brzmi, jakby nagrano go w kwiecie soulowych lat 60. Aż dziw, że piosenka pochodzi z sesji nagraniowych do zeszłorocznego krążka It Rains Love, podobnie jak wcześniejszy singiel grupy „Don’t Give Up” upubliczniony przed miesiącem.
#FridayRoundup: Khalid, Lee Fields, Miguel i inni
Jak co tydzień dzielimy się garścią rekomendacji i odsłuchów najciekawszych premier płytowych. Tym razem mamy dla was m.in. oczekiwany drugi krążek objawienia R&B Khalida, miłosną kartkę do świata sygnowaną przez weterana soulu Lee Fieldsa, hiszpańską odsłonę Miguela, dwie intrygujące okołojazzowe płyty i nieco trapu.
Lee Fields w deszczu miłości
Gdy usłyszałem „It Rains Love” na początku stycznia byłem przekonany, że Lee Fields i jego grupa The Expressions szykują nowy album na walentynki, ale, jak się okazuje, na krążek trzeba będzie poczekać aż do 5 kwietnia. Miłośnicy klasycznego soulu spod ręki Fieldsa z pewnością nie będą jednak zawiedzeni, bo nową płytę, zatytułowaną właśnie It Rains Love, wyprodukował stały współpracownik zespołu — Leon Michels. Rzecz zostanie wydana, podobnie jak ich poprzedni album, nakładem nowojorskiej oficyny Big Crown Records, a 10 piosenek na trackliście będzie oczywiście w pierwszej kolejności o miłości, o której ludzie coraz częściej zapominają na co dzień, poświęcając się w zamian rzeczom, które z miłością nie mają nic wspólnego. Miejmy nadzieję, że recepta Fieldsa zadziała i It Rains Love tchnie choćby iskrę miłości w dzisiejszy pędzący świat.
Lee Fields & The Expressions odliczają czas w nowym singlu
Miejmy nadzieję, że jedynie do startu europejskiego tournée grupy, które rozpocznie się już za nieco ponad tydzień w Szwajcarii. Większość z 16 koncertów zespołu odbędzie się niestety w Niemczech i Francji, ale jeśli bylibyście akurat w okolicy, wklejamy poniżej rozpiskę. Tymczasem w niecały rok po premierze krążka Special Night Lee Fields i spółka prezentują kolejne nowe nagranie — „Time”. Utwór ma promować europejską trasę, ale z pewnością trafi też na nadchodzący album formacji. Jak zwykle jest funkowo, rhythm & bluesowo, emocjonalnie i z wyczuciem.
Plan europejskiej trasy:
10/29/17 — Kaserne, Basel, Szwajcaria
10/30/17 — Serraglio, Milan, Włochy
11/01/17 — Ahoi Pop Festival, Linz, Austria
11/02/17 — Ampere, Munchen, Niemcy
11/03/17 — Rolling Stone Weekender, Luebeck, Niemcy
11/05/17 — Burgerhaus Stollwerck, Koln, Niemcy
11/06/17 — Schlachtof, Wiesbaden, Niemcy
11/07/17 — Festsaal Kreuzberg, Berlin, Niemcy
11/09/17 — Autre Canal, Nancy, Francja
11/11/17 — Blues sur Seine, Aubergenville, Francja
11/12/17 — Tétris, Le Havre, Francja
11/14/17 — Stéréolux, Nantes, Francja
11/15/17 — La Siréne, La Rochelle, Francja
11/16/17 — Krakatoa, Bordeaux, Francja
11/18/17 — Paloma, Nîmes, Francja
11/19/17 — Le Bikini, Toulouse, Francja
Lee Fields & The Expressions chcą uczynić świat lepszym
Jeśli uważacie, że funk jest w stanie sprawić, że świat stanie się lepszym miejscem, koniecznie wskoczcie na pokład najnowszego teledysku Lee Fieldsa i The Expressions. Nagranie „Make the World” z pozytywnym jednoczącym przesłaniem w refrenie rymującym trochę naiwnie słowa „better” i „together” pochodzi z zeszłorocznego krążka grupy Special Night wydanego w listopadzie przez Big Crown Records. Zrealizowany w konwencji ulicznego happeningu klip wyreżyserowała Kate Cunningham.
Nowy album: Lee Fields & The Expressions Special Night
Gdy po raz pierwszy zobaczyłem tytuł nowej płyty Lee Fieldsa i jego grupy Expressions, mimowolnie połączyłem ją w głowie z datą i pomyślałem, że Fields pewnie w tym roku odcina kupony od Bożego Narodzenia. Po bardzo udanym zeszłorocznym krążku Sharon Jones to może nie taki zły pomysł, ale nic z tego. Fields, na scenie od półwiecza, wciąż czuje się młody i tytułową szczególną noc zamierza spędzić w szczególny sposób ze swoją kobietą. Jak sam zresztą mówił o płycie — każda piosenka jest „skierowana do jego pani”. Wszystkie zostały zresztą napisane, po raz pierwszy w dyskografii Fieldsa, wspólnie z The Expressions. Za produkcję odpowiadają Leon Michels i Thomas Brenneck związani z El Michels Affair. Na krążku znaleźć można 10 nowych numerów, a wydano go trochę nieszablonowo, bo w miniony wtorek nakładem Big Crown Records. Tytułowego utworu można posłuchać poniżej.
Spis utworów:
1. „Special Night”
2. „I’m Coming Home”
3. „Work to Do”
4. „Never Be Another You”
5. „Lover Man”
6. „Make the World”
7. „Let Him In”
8. „How I Like It”
9. „Where Is the Love?”
10. „Precious Love”
Recenzja: Lee Fields Emma Jean
Lee Fields
Emma Jean (2014)
Truth & Soul
Jeśli zastanawialiście się jak brzmieliby The Temptations, gdyby ich głównym wokalistą był Otis Redding, czas posłuchać Lee Fieldsa & the Expressions, którzy, choć nie kryją w zanadrzu przebojów kalibru „My Girl” czy „(Sittin’ On) The Dock of the Bay”, współcześnie nie mają też absolutnie jakiejkolwiek konkurencji, jeśli chodzi o tworzenie soczystego oldschoolowego soulu.
Fields miał wielkie szczęście w doborze współpracowników. Jego młodsi koledzy z grupy The Expressions nie dali mu utknąć na dobre w przeszłości. Emma Jean, ich tegoroczny wspólny krążek, nazwany na cześć matki wokalisty, podobnie jak poprzednie dwa, My World z 2009 roku i Faithful Man sprzed dwóch lat, swobodnie utrzymuje przy życiu ducha klasycznego soulu najwyższej próby. I nie jest to bynajmniej przedłużanie agonii nieboszczyka przy pomocy współczesnej technologii, ale autentyczne tchnienie w staruszka młodzieńczej energii — i w tym miejscu czuję się w obowiązku doprecyzować, że cały czas rzecz jasna mowa tu o soulu, nie o Fieldsie. Fields bowiem, pomimo swoich ponad 60 lat na karku, brzmi na krążku niewiarygodnie młodo i ożywczo. Jest ekspresyjny, ale w przeciwieństwie do swojego rówieśnika, Charlesa Bradleya, operuje głosem z wrodzonym wyczuciem, dzięki czemu, nawet w ostatnich refrenach, nie zdarza mu się przeforsować. Emmie Jean muzycznie zresztą jest zdecydowanie bliżej do ostatniej płyty Mayera Hawthorne’a, aniżeli do soulowych klasyków z epoki. Produkcyjne niuanse i hip-hopowa rytmika, miejscami zroszona rock & rollowym zacięciem, z miejsca zdradzają młody wiek krążka i, co tu dużo mówić, dają Fieldsowi solidne oparcie w odkrywaniu jego własnej muzycznej młodości.
I chociaż na albumie nie ma wielkich przebojów, nawet jeśli otwierające go „Just Can’t Win” nosi znamiona największego radiowego killera w karierze Fieldsa, słuchając go od deski do deski, nie da się nie zostać wciągniętym w zaproponowany przez grupę bieg zdarzeń. Tak czy inaczej nie jest to z pewnością jedna z tych retrosoulowych płyt, które zostają z nami tylko przez krótką chwilę, podczas odsłuchu, a następnie odchodzą w zapomnienie, co mogą potwierdzić liczne mocne momenty — w postaci chociażby upbeatowego „Standing by Your Side” czy do ostatnich sekund niemalże całkowicie instrumentalnego popisowego numeru The Expressions „All I Need”.