young thug
Chris Brown i Young Thug zabierają nas do zeszłego lata!
Największy przebój Chrisa Browna w gorącej odsłonie
Pozwólcie, że pokażę Wam, jak przywrócić lato – napisał na Twitterze Chris Brown, zapowiadając remiks. Wspólny, zeszłoroczny projekt piosenkarza i Young Thuga, Slime & B, ukazał się na początku maja. Wtedy wciąż wszyscy siedzieliśmy w domach, ale pocieszeniem była coraz ładniejsza pogoda. Mixtape promował numer „Go Crazy”, który okazał się być według Billboard najlepszym komercyjnym singlem Chrisa Browna od 2008. Teraz otrzymaliśmy go w odświeżonej wersji i z gwiazdorską obsadą. Lil Durk, Future i młoda raperka z Atlany, Mulatto, położyli zwrotki, wśród których jednak najbardziej błyszczy i tak niesamowicie chwytliwy refren Browna. Nieważne, czy w zeszłym roku słuchaliście oryginału. Ten letni kawałek tak czy inaczej przywoła wspomnienia z wakacji.
Juice WRLD i Young Thug w roli niegrzecznych chłopców
Juice WRLD i Young Thug w czwartej i zarazem ostatniej kolaboracji
W grudniu 2019 roku pożegnaliśmy przedwcześnie zmarłego Juice WRLD-a. Raper pozostawił po sobie mnóstwo niepublikowanego materiału, z czego część trafiła w lipcu na jego pośmiertny album Legends Never Die. Aby oddać skalę jego sukcesu, należy przywołać sytuację sprzed 24 lat, kiedy to krążki nieżyjących już wówczas legend hip-hopu – The Notoriousa B.I.G. (Life After Death) i Tupaca [R U Still Down? (Remember Me)] zadebiutowały kolejno na szczycie zestawienia Billboard 200 z niesamowitymi wynikami sprzedaży. Podobnie stało się w przypadku Legends… Ze zrozumiałych przyczyn promowały go teledyski w całości animowane (np. „Smile”) lub zawierające dokumentalne wstawki (np. „Righteous”). Tym większe zaskoczenie wywołał najnowszy klip do kawałka „Bad Boy” — zarejestrowany miesiąc przed tragedią i dający ostatnią okazję, by zobaczyć jak raper radzi sobie przed kamerą.
Na planie towarzyszył mu Young Thug, gdyż w istocie utwór „Bad Boy” stanowi ich czwartą kolaborację. Nawiązuje on do popularnej serii komedii sensacyjnych z udziałem Willa Smitha i Martina Lawrence’a. Muzycy niczym filmowi bohaterowie nie boją się ryzyka i mimo dzielących ich różnic tworzą zgrany duet. Juice’owi wyraźnie udzielił się trapowy styl kolegi po fachu, bowiem jego na ogół depresyjne wersy ustąpiły tu miejsca przechwałkom. Z kolei producent Pi’erre Bourne nadał całości rockowego pazura. Efekt końcowy możecie sprawdzić poniżej bądź bezpośrednio na kanale Lyrical Lemonade, pełnym teledysków czołowych Soundcloudowych artystów wyreżyserowanych przez Cole Bennetta.
Megan Thee Stallion i Young Thug razem w krainie czarów
Zapowiada się dobry rok dla Megan Thee Stallion. Najpierw gościnny występ w rewelacyjnym „WAP” Cardi B i porywające single, takie jak „Girls In The Hood” czy remiks „Savage”z udziałem Beyonce, a teraz doskonały numer z Young Thugiem, w którym duet rapuje o seksualnej samoświadomości do elektryzującego bitu Buddah Blessa. W klipie do „Don’t Stop” widzimy Megan i Thuggera w sceneriach jakby wyjętych prosto z „Alicji w Krainie Czarów”, do tego swoim ubiorem Young Thug wprost nawiązuje do Edwarda Nożycorękiego.
Travis Scott odpala swoją franczyzę
T.I. i Young Thug prężą muskuły w nowym singlu
Aminé nagrywa z Young Thugiem po raz pierwszy i zapowiada nowy album!
Aminé rozlicza się ze sobą.
Aminé wspomina swoje nieudane relacje i przyznaje się do winy. Przy tym stara się zrehabilitować, o czym razem z Young Thugiem nawija właśnie w „Compensating”. Ten drugi w kawałku pojawił się dzięki T-Minusowi, kanadyjskiemu producentowi, który zaproponował, że połączy numer Aminé’a z nagraniem, które zrobił z Thuggerem. Pomysł, jak słychać, był bardzo dobry, bo raperzy dobrze się uzupełniają. Na minimalistycznym bicie obaj bawią się głosem i uderzają raz w wyższe, raz w niższe brzmienia, przez co utworu słucha się przyjemnie. Wraz z premierą „Compensating”, który jest trzecim wydanym w ostatnim czasie przez Aminé’a singlem, raper zapowiedział także swój nowy album. Limbo ma ukazać się już 7 sierpnia!
#FridayRoundup: Little Simz, Kehlani, Jean Deaux i inni
Jak co tydzień w cyklu #FridayRoundup dzielimy się garścią rekomendacji i odsłuchów najciekawszych premier płytowych. Tym razem polecamy nowe wydawnictwa od Little Simz, Kehlani, Jean Deaux, El Michels Affair, Rica Wilsona z Terrace’em Martinem, Bishopa Nehru, Chrisa Browna z Young Thugiem, Rico Love i wielu innych.
Drop 6
Little Simz
Age 101 / AWAL
Ubiegły rok dla Little Simz był wyjątkowo dobry. Jej ostatni album, Grey Area, odniósł duży sukces. Raperka wystąpiła też w produkcji Netfilksa, Top Boy, i po raz pierwszy zagrała na Coachelli, tym bardziej uderzył ją więc nagły rozwój pandemii. Dokładnie miesiąc po wprowadzeniu obostrzeń w Wielkiej Brytanii Simz podzieliła się w poruszającym poście na swoim Instagramie tym, jak czuje się w izolacji. Jednocześnie zapowiedziała Drop 6, spontaniczną epkę, na którą złożyło się pięć premierowych, charyzmatycznych kawałków. Wydawnictwo jest przy tym kontynuacją serii minialbumów, które raperka wypuściła między 2014 a 2015 rokiem. If this 2020, there ain’t no hindsight/If you see death is the next chapter, can you die twice? (…) Livin’ day by day, sleepless night by night – Drop 6 to z pewnością coś, czego Simz potrzebowała i czego potrzebowaliśmy my. — Klementyna Szczuka
It Was Good Until It Wasn’t
Kehlani
TSNMI / Atlantic
Najnowszy album Kehlani nie dorównuje jej poprzednim dokonaniom. Gruby parasol zaproszonych gości robi dobre pierwsze wrażenie, ale It Was Good Until It Wasn’t jest mniej wyraziste, autobiograficzne i triumfujące, niż jej poprzednia muzyka. Artystka mierzy się z emocjami i sytuacjami, zanurza się w swoich sprzecznościach i napięciach, często dochodząc do oczywistości, a nie wątpliwości. W rezultacie powstały nieskomplikowane piosenki miłosne, które bardziej dotyczą mechaniki związków, tego, jak i dlaczego działają lub nie działają, a nie opowiadają o intymności uczestników. Album wydaje się obsesyjna relacją na punkcie telefonów i nieporozumień, wydobywając wszystkie inne siły tworzące i przełamujące romans. Całość, okraszona lubieżną narracją i trapowym jazzującym podkładem, zlewa się w jeden strumień, dłuży się i nuży niemiłosiernie. Kehlani, było dobrze, dopóki nie wypuściłaś tej płyty. — Forrel
Watch This!
Jean Deaux
Jean Deaux / Empire
Kwarantannowa sytuacja sprzyja wystawianiu na światło dzienne również takich materiałów, które potrzebowałyby poleżakować w swoich poczekalniach w oczekiwaniu na większą dawkę inspiracji. Tymczasem Jean Deaux po roku milczenia wypuszcza kolejną epkę dla samego tylko zaakcentowania własnej obecności, i to wykrzyknikiem (!); ale czy nie na darmo? Niesprawiedliwym byłoby nie wspomnieć, że ze swoim charakterystycznym — delikatnym, ale silnym i niskim — wokalem, i z upodobaniem do trapowej rytmizacji Jean Deaux mogłaby stanowić poważną konkurencję dla Tinashe, u której głos również kontrapunktował aranżacje. Na razie tylko depcze koleżance po piętach; ale przynajmniej w towarzystwie Saby i Yung Baby Tate. Wykrzykniki więc może i mniej dramatyczne, ale wciąż bez kropki nad i — Maja Danilenko
Adult Themes
El Michels Affair
Big Crown
Pomysł na najnowszy album grupy El Michels Affair powstał w 2017 roku, kiedy to lider zespołu — Leon Michels, zaczął tworzyć serie krótkich motywów muzycznych, które następnie przeznaczane były do samplowania przez innych wykonawców. Część z tych minutowych nagrań przerodziła się później w utwory takich artystów jak m.in. Jay Z & Beyonce, Travis Scott czy Don Toliver. Wszystko to zainspirowane było muzyką z lat 60, pełną bogatych partii orkiestrowych oraz nastrojowego klimatu. Muzyk uznał, że niektóre z tych tematów warto rozbudować i tym sposobem powstał krążek Adult Games, będący swoistym soundtrackiem do nienakręconego nigdy filmu. — efdote
They Call Me Disco
Ric Wilson & Terrace Martin
Free Disco / Empire
Tytuł They Call Me Disco nie kłamie! Pochodzący z Chicago Ric Wilson pod czujnym producenckim okiem znakomitego Terrace’a Martina wypuścił właśnie epkę kreatywnie wpisującą nowe i klasyczne R&B, hip-hop, funk i neo-soul w nowodyskotekowe ramy. To 17 minut spędzone w epicentrum bujającego, miejscami onirycznego i psychodelicznego, innym razem słodkiego i ekspresyjnego, ale zawsze niezobowiązującego meta-R&B. Najbardziej chilloutowe wydawnictwo ostatnich tygodni. — Kurtek
Nehruvia: My Disregarded Thoughts
Bishop Nehru
Nehruvia
Gdy w roku 2018 na OFF Festivalu w Katowicach (tęskno będzie w tym roku :’/) Bishop Nehru uskuteczniał stagedive w trakcie, wówczas jeszcze granego przedpremierowo, kawałka „Emperor” zapowiadającego jego nadchodzące newschoolowe wcielenie, obudziła się we mnie dzika ciekawość jak też odwieczny protegowany MF DOOMa ma zamiar dokonać tego stylistycznego przewrotu. Bo choć boom-bapowe konotacje wydawały się nierozrywalne w wypadku młodego rapera, jego koncertowa charyzma i niepokojąco aspirujący do (ówczesnych) stylówek Lil Uzi Verta outfit rzeczywiście zapowiadały rewolucję. Odpowiedzi na te wątpliwości okazał się przynieść drugi legalny album Bishopa- Nehruvia: My Disregarded Thoughts. Problem w tym, że owa ciekawość, jeżeli jakakolwiek jeszcze utrzymała się przez ostatnie 2 lata, okazuje się być zgaszona w zetknięciu z, mimo wszystko, nieprzyjemnie komfortowym materiałem. Trapowych tyrad jest tu ilość raczej symboliczna, znacznie częściej zaś słyszymy nieład i przypadkowość, które przecież wydawałyby się być domeną raczej mixtape’ów niż „legali”. Bishop Nehru bowiem rzeczywiście szuka-zarówno tułając się po trapowych motorykach, jak i długaśnych postdoomowskich cutach („Little Suzy (Be Okay)”), ale ostatecznie wydaje się nie znajdować cechy charakterystycznej, gestu radykalnego czy przynajmniej wyraźnie autorskiego spojrzenia. Każda obrana konwencja zamyka się w swojej zerowej, transparentnej formie, która wypełniona zostaje przyjemną, ale nieco miałką treścią. — Wojtek Siwik
Rico Love Presents: Emerging Women of R&B
Rico Love
D1MG
Rico Love, król pościelowego trap&B, drugoligowy wyjadacz, wypuścił właśnie hostowany przez siebie album z oryginalnymi nagraniami 10 wokalistek R&B. Tytuł krążka właściwie składa się z podprowadzenia Rico Love Presents i (nie do końca oddającego stan faktyczny) podtytułu Emerging Women of R&B. Podobnie zbudowany jest zresztą sam album — poza krótkim wprowadzeniem Rico Love i dziewątym na trackliście „Page Me” Rico Love jest na krążku nieobecny. Owszem sygnuje projekt własnym nazwiskiem i jest autorem wszystkich piosenek, ale śpiewają je jednak zaproszone piosenkarki — wśród nich m.in. K. Michelle, Deborax Cox i Sevyn Streeter, ale także kilka zupełnym debiutantek, które nie mają nawet własnych profilów na Spotify. To całkiem ciekawy showcase kobiecego R&B z typowymi dla Love’a inklinacjami w stronę balladowego trapu. — Kurtek
Wszystkie wydawnictwa wyżej i pełną selekcję tegorocznych okołosoulowych premier znajdziecie na playliście poniżej.
Travis Scott dołącza do Gunny i Young Thuga w gorącym teledysku!
So Much Fun to jedna z najmocniejszych tegorocznych trapowych pozycji. I tak jak trudno byłoby wskazać na debiucie Young Thuga konkretne highlighty, tak właśnie „Hot”, nagrane razem z Gunną, zostało drugim z jego singli. Kilka dni temu kawałek, wraz z teledyskiem, niespodziewanie ukazał się w zremiksowanej wersji, w której pojawił się także Travis Scott. La Flame udzielił się na albumie już dużo wcześniej, w zapowiadającym So Much Fun „The London” i w obu numerach świetnie zgrywa się z melodyjnością gospodarza. Obejrzyjcie koniecznie, jak Thugger w roli strażaka jedzie do płonącego domu na ratunek Gunnie!
#FridayRoundup: Snoh Aalegra, Taylor McFerrin, Young Thug, Channel Tres i inni
Połowa sierpnia zwiastuje powoli koniec lata. Trudno jednak wypatrywać jesieni, gdy w słuchawkach wciąż gra lato. Znaleźliśmy dla was przynajmniej siedem wydanych dzisiaj płyt, dla których warto zabrać telefon na długi weekend.
Ugh, Those Feels Again
Snoh Aalegra
Artium
Snoh Aalegra, pochodząca z niedalekiej Szwecji wokalistka soulowa, lepiej niż swoja rodaczka Fatima podołała wyzwaniu drugiego albumu długogrającego. Fakt, że presja była mniejsza, bo wydane przed dwoma laty Feels otrzymało chłodniejsze recenzje niż debiutancki longplay jej koleżanki. Tym samym zadanie Aalegry, które w dużej mierze udało się zrealizować, polegało raczej na doszlifowaniu brzmienia będącego wypadkową klasycznego neo-soulu, współczesnego R&B, trip hopu i popu. I rzeczywiście, choć na krążku zabrakło gwiazdorskich kolaboracji, 40-minutowy trip z Aalegrą to dla miłośników nieco oldschoolowego, ale wciąż adekwatnie brzmiącego soulu i R&B, sama przyjemność! — Kurtek
Love’s Last Chance
Taylor McFerrin
From Here Entertainment
Taylor McFerrin, brat (i producent muzyki) swojej siostry i syn swojego ojca, na swój drugi longplay kazał czekać pięć długich lat. Love’s Last Chance już od otwierającego je „All I See Is You” wydaje się nieco bardziej przebojowe niż poprzedni długograj młodego McFerrina, ale to nadal porcja solidnego neo-soulu przyjemnie rozmytego w chilloutowym, a nawet chillwave’owym sosie. To płyta, która jednocześnie czerpie z przeszłości i wyciąga się ku przyszłości — oldschoolowe syntezatory, klasyczną neo-soulową rytmikę, neo-dyskotekowy sznyt McFerrin równoważy przestrzenną, uporządkowaną produkcją z koktajlowym sznytem. Gościnnie na wokalu usłyszymy Annę Wise i Elenę Pnderhughes. — Kurtek
So Much Fun
Young Thug
300 Entertainment / Atlantic
Jeśli nie bawisz się dobrze albo nie jesteś w rozrywkowym nastroju, nawet nie odtwarzaj tego albumu — ostrzegał Young Thug. I rzeczywiście jego pierwsze studyjne wydawnictwo to, włącznie z zaprezentowanym jeszcze w czerwcu „The London”, aż 19 południowo hip-hopowych, trapowych szlagierów. Thugger doskonale wykorzystuje swój charakterystyczny głos i melodyjne flow, co czyni go jedną z najbarwniejszych postaci z Atlanty. Na So Much Fun trudno wskazać słabsze momenty, bo mimo, że całość trwa równo godzinę, żaden z kawałków nie brzmi monotonnie. Jest to również zasługa — wiadomo — featuringów. Gościnnie pojawiają się tu duże i sprawdzone nazwiska. Jest Future, jest Gunna, Lil Uzi Vert, 21 Savage czy Quavo. — Klementyna
Black Moses
Channel Tres
Godmode
Jeśli w zeszłe wakacje nie zaszyliście się pod kamieniem, jest całkiem prawdopodobne, że do waszych uszu dotarła przebojowa rytmika „Controller” hiphouse’owego debiutanta — Channel Tres, który w lipcu zadebiutował niezwykle przyjemną epką. W czerwcu pochodzący z Compton wokalista i producent zapowiedział wydany finalnie dzisiaj kolejny krótki projekt Black Moses. Do tytułowego numeru zwabił zresztą rapowego szaleńca Jpegmafię, który nadzwyczaj potulnie wpisał się w bujającą formułę gospodarza epki. W sumie dostaliśmy 17 minut muzyki do potupania i przemyślenia. — Kurtek
Floor Seats
A$AP Ferg
RCA
Z ASAP Fergiem problem jest taki, że od kilku wydawnictw bardzo próbuje się odciąć od samozwańczo przykutej swojego czasu łatki Trap Lorda. I choć zawsze cenię, kiedy artyści eksperymentują i poszerzają swoje muzyczne horyzonty, takie płyty jak Floor Seats udowadniają tylko, że to właśnie na intensywnych, nowoczesnych podkładach raper bryluje najbardziej. I nie chodzi o to, aby Ferg nie ryzykował, ale takie kawałki jak samplujący the Prodigy track tytułowy pokazują, że w obrębie newschoolowej formuły członek legendarnego kolektywu również potrafi wprowadzić nietuzinkowe rozwiązania i zaskoczyć kreatywnością. Mocno trzymam kciuki za pójście tą drogą przy kolejnych krążkach.— Wojtek
Forevher
Shura
Secretly Canadian
Zakochana Shura swój drugi krążek poświęca świeżemu jeszcze związkowi i ukochanej. To płyta pełna słodyczy, ale podszyta niepewnością. Podobnie jak na debiutanckim Nothing’s Real z 2016 roku piosenkarka i producentka prezentuje błyskotliwą mieszankę synth popu, sophisti-popu i alternatywnego R&B, w proporcjach, które nie pozwalają oddzielić jednego od drugiego. Jeśli syntezatorowe R&B z nieco funkowym podbiciem i artystowskim zacięciem to wasza rzecz, koniecznie dorzućcie Forevher na plejkę. — Kurtek
I Wanna Thank Me
Snoop Dogg
Doggystyle / Empire
I Wanna Thank Me to już siedemnasty album w karierze Snoopa. Tytyuł jest bezpośrednim nawiązaniem do pierwszych słów przemówienia rapera z okazji umieszczenia jego gwiazdy na holywoodzkiej Alei Gwiazd. Już pierwsze single, takie jak tytułowe „I Wanna Thank Me” czy „Let Bygones Be Bygones”, sugerują, że mamy do czynienia z płytą podsumowującą w jakimś stopniu karierę jednego z najbardziej rozpoznawalnych MC’s z Kalifornii, ale przede wszystkim wielkiej popkulturowej gwiazdy. Gościnnie pojawiają się między innymi YG i Chris Brown, ale warto przede wszystkim zwrócić uwagę na obecność Slick Ricka, który przecież od długiego czasu praktycznie w ogóle nie udziela się muzycznie. Wśród innych gości jest też nieodżałowany Nate Dogg i przedstawiciel nowej fali kalifornijskiego rapu, RJMrLA, a produkcyjnie gospodarzowi pomagają np. BattleCat, Jazze Pha, Swizz Beatz i Mustard. Przełomu w twórczości oczywiście nie ma się co spodziewać, ale oczekuję przynajmniej solidnego albumu. — Dill
Wszystkie wydawnictwa wyżej i pełną selekcję tegorocznych okołosoulowych premier znajdziecie na playliście poniżej.
Chase B rozpoczyna solową karierę
Kojarzycie Chase’a B, DJ-a i producenta, pracującego dla Cactus Jack Records i współpracującego z Travisem Scottem? Jak powiedział w wywiadzie dla portalu Complex, znalazł się w miejscu, w którym wszystko już osiągnął i mógłby dalej pracować jako DJ albo zrobić coś więcej. Dlatego artysta zamierza już wkrótce wydać swój debiutancki album, a „Mayday” to pierwszy singiel zapowiadający jego solowe wydawnictwo. Trzeba przyznać, że Sheck Wes i Young Thug na przestrzennym, przesterowanym bicie, który siłą rzeczy brzmi trochę znajomo, razem wypadają bardzo dobrze i oboje świetnie sprawdzają się w tak energicznych kawałkach jak ten!
Young Thug powraca z letnim singlem i zapowiada nowy projekt
Od wydania zeszłorocznej epki On The Rvn i kompilacji Slime Language minęło zaledwie kilka miesięcy, a wszystko wskazuje na to, że od Young Thuga już wkrótce możemy spodziewać się kolejnego solowego projektu! Wraz z pojawieniem się rasowego letniego bangera „The London”, na którym gościnnie udzielili się J. Cole oraz Travis Scott, Thugger zamieścił w internecie zegar odliczający czas do premiery GØŁDMØÜFDÖG. Album powinien ukazać się w lipcu — dokładnie za 47 dni. Czekacie?
Nowy utwór: EarthGang feat. Young Thug „Proud Of U”
Muszę przyznać, że debiut duetu EarthGang w Dreamville, to jedna z tych rzeczy, na które w tym roku czekać będę najbardziej. Johnny Venus i Doctur Dot wypuścili w połowie ubiegłego roku dwa świetne single – „Up” oraz „Stuck”. Na kolejny numer kazali fanom czekać prawie pół roku, ale trzeba przyznać, że było warto. Na „Proud Of U” chłopakom z Atlanty towarzyszy Young Thug. Trójce udało się stworzyć lekki melodyjny banger wpisujący się zarówno w stylistykę gospodarzy, jak i Thuggera. Wciąż czekamy na jakiekolwiek wieści o MirrorLand oraz Revenge Of The Dreamers 3, na którym panowie także mają się pojawić.
#FridayRoundup: Fatima, José James, Chic, Cécile McLorin Salvant i inni
Jak co tydzień dzielimy się garścią rekomendacji i odsłuchów najciekawszych premier płytowych. Dziś obrodziło — z nowymi krążkami wracają neo-soulowe diwy Fatima i Marsha Ambrosius, José James oddaje hołd Billowi Withersowi, a utalentowana jazzowa wokalistka Cécile McLorin Salvant — klasyce gatunku. Lil Wayne wreszcie wydaje piątego Cartera
#FridayRoundup: Ariana Grande, Sabrina Claudio, Young Thug i inni
W tym tygodniu wśród premier znajdziecie szeroki wachlarz gatunków muzycznych. Od sweet popu, przez jego inteligentniejsza wersję, przez alt R&B i soul, aż po rap i jamajskie rytmy. Każdy znajdzie coś dla siebie, więc do dzieła!
Sweetener
Ariana Grande
Republic / UMG
Sweetener Ariany Grande po pobieżnym odsłuchu przedstawia piosenkarkę zagubioną w nawale współczesnych popowych trendów — między postrapową deklamacją, rhythm&bluesowo-klubowymi meandrami i bitami, które zastępują melodię. Pytanie, czy pogubiła się sama, czy to ją pogubiono. Jak na każdej płycie Grande i tu sprawdzi się zasada, że dla każdego coś miłego, pod warunkiem, że trap pop to wasza bajka. Na pewno nie zawiedzie tych, którzy nie mieli oczekiwań. Co najwyżej znudzi.— Kurtek
No Rain, No Flowers
Sabrina Claudio
SC Entertainment
Niecały rok po premierze About Time Sabrina Claudio wraca z projektem No Rain, No Flowers przy 8 piosenkach i ledwie 28 minutach pozostającym gdzieś na pograniczu longplaya i epki. Choć z wydawnictwa wyłączono tegoroczny błyskotliwy singiel „All to You”, Claudio z pewnością nie zawiedzie tych, którzy we współczesnym Alt R&B szukają wyrafinowania, ducha i melodyki. Dla miłośników Rhye, KING i Solange.— Kurtek
Slime Language
Young Thug
Young Stoner Life
Miłośnicy Młodego Zbója mieli w tym roku powód do narzekania na swojego ulubieńca. Osiem miesięcy i jedynie 3-trackowa epka? Wraz z dniem dzisiejszym zmienił się stan rzeczy i światło dzienne ujrzało długogrające Slime Language. Mixtape? Oficjalny album? Kompilacja? Jak zwykle nikt nic do końca nie wie, aczkolwiek duża ilość featuringów mało znanych kolegów Thuggera wskazywała by na showcase’owy charakter tego wydawnictwa. To musi być dobry materiał, jeśli sama impreza go promująca (i urodziny rapera zarazem) zakończyła się aresztowaniem głównego zainteresowanego. Bawcie się grubo, ale może nie aż tak grubo. — Chojny
Secure
Stefflon Don
54 London Limitede
Brytyjska raperka o jamajskich korzeniach pod skrzydłami Quality Control Music — trzeba przyznać, że to prawdziwa mieszanka wybuchowa. Tak najlepiej można opisać Stefflon Don, która zaistniała na scenie w 2016 r. dzięki mixtape’owi Real Ting. Od tego czasu jej popularność zarówno na Starym, jak i Nowym Kontynencie tylko wzrastała, co pomogło jej zdobyć miejsce pośród tegorocznych freshmanów XXL Magazine. Teraz przyszedł czas na jej kolejny projekt pt. Secure. Utwory takie jak „Senseless” czy „Lil Bitch” są zapowiedzią agresywnych ulicznych hymnów z domieszką jamajskiego temperamentu. Idealna propozycja dla wszystkich, którzy poszukują mniej kompromisowego wydania rapu w stylu Nicki Minaj czy Cardi B. — Adrian
Under My Skin
Gabrielle
BMG Rights Menagment
Dreams can come true śpiewała Gabrielle w utworze „Dreams”. Zarówno dla niej, jak i dal jej fanów, marzenie o nowej płycie szczęśliwie się ziściło. Gwiazda soulu i popu lat dziewięćdziesiątych, o charakterystycznym wokalu powróciła z nowym albumem Under My Skin. Dwanaście premierowych kompozycji składa się na pełne harmonii wydawnictwo, na które trzeba było czekać aż jedenaście lat. Znajdziemy na nim zarówno soulowo-popowe klimatyczne ballady, jak i dynamiczne przebojowe utwory, a wszystko utrzymane w old schoolowym stylu. Under My Skin jest powrotem Gabrielle do jej korzeni muzycznych, które ukazują połączenie komfortowych dźwięków z kojącym instrumentem, jaki posiada artystka. Tę osobliwą fuzję zdecydowanie słychać w pierwszym singlu promującym płytę „Show Me”. Jak brzmi całość krążka, przekonacie się po jego uważnym przesłuchaniu. — Forrel
OnePointFive
Aminé
Republic
Spośród Freshmanów z rocznika 2017, to Aminé zdawał się jednym z tych, przed którymi listy przebojów staną otworem. Mimo iż od tamtego czasu zdążył wydać dobrze przyjęty debiut Good for You, to dosyć szybko zaszył się w studiu i rozpoczął pracę nad nowymi rzeczami. Już kawałki z końcówki ubiegłego roku zwiastowały stylistyczną zmianę, a wydane niespodziewanie OnePointFive tylko to potwierdziło. Letnie i pozytywne beaty ustąpiły miejsca surowym podkładom z dudniącym basem. Na EP/LP/mixtape/albumie (jak to określił sam artysta) usłyszymy 13 kawałków, a wśród gości pojawią się Gunna, Rico Nasty oraz G Herbo. Czy wspomniane zmiany wyjdą gospodarzowi na dobre? Przekonajmy się. —Mateusz
Pełną plejlistę z tegorocznymi okołosoulowymi premierami znajdziecie poniżej:
Nowy utwór: The Game feat. Jeremih, Sevyn Streeter & Young Thug „Oh I”
The Game przyzwyczaił nas do dostarczania dobrej jakości mocnego rapu z zachodniej wybrzeża. Teraz wraca z nowym numerem zatytułowanym „Oh I”, w którym rapuje o nieudanym związku ze swoją drugą połówką. Kawałek wyprodukowany przez Bong the Drum Ghoda to typowy radiowy słodziak. Gościnnie pojawiają się Jeremih, Sevyn Streeter i Young Thug. W bicie słychać sampel z „Get Me Home” Foxy Brown. Nie wiadomo czy track znajduje się na nadchodzącej nowej płycie Game’a West Side Story, ale chyba lepiej żeby jednak go tam nie było. Nie wiem jak wy, ale ja wolę The Game’a w zdecydowanie ostrzejszej wersji.
#FridayRoundup: Jessie Ware, Nai Palm, H.E.R., Blu & Exile i inni
W tym tygodniu prym wiodą wokalistki. Nowe albumy jakie zaprezentowały nam dzisiaj Nai Palm, Jessie Ware czy Keyshia Cole, to z pewnością niezwykle oczekiwane wydawnictwa. Ciekawe więc jak w zestawieniu z nimi poradzi sobie debiutująca oficjalnym wydawnictwem — Snoh Aalegra. Rapowe wydawnictwa to prequel genialnego „Below the Heavens” od Blu & Exile oraz Young Dolph, a jeżeli dorzucimy do tego krążek od chłopaków z Boyz II Men, to mamy całkiem przyjemny zestaw premier. Wszystko to do sprawdzenia poniżej.
Glasshouse
Jessie Ware
Island Records
Na trzeci krążek Jessie wielu z nas czekało z utęsknieniem. Ba, bilety na jej niedawne koncerty w Polsce, rozeszły się jak świeże bułeczki. Nie dziwne, że tak wyczekiwaliśmy powrotu pani Ware, w końcu od ostatniego albumu wokalistki minęły już 3 lata i przez ten czas sporo wydarzyło się w jej życiu. Została żoną i mamą. W jak dużym stopniu te doświadczenia wpłynęły na brzmienie nowej płyty? Bardzo chętnie się tego dowiemy. Jak do tej pory poznaliśmy kawałki „Midnight”, „Selfish Love”, „Alone” oraz „Sam”, które jeszcze bardziej zaostrzyły nasz apetyt. Przy Glasshouse, Jessie pomagali m.in. Ed Sheeran, Cashmere Cat czy Benny Blanco, który jest też ojcem debiutu wokalistki. To może wróżyć tylko świetny comeback. — Pat
H.E.R.
H.E.R.
RCA
A oto i ona w całej okazałości. 20-letnia Gabi Wilson, od września zeszłego roku ukrywająca się pod burzą loków i pseudonimem H.E.R., zebrała w całość dwie wydane na przestrzeni minionego roku epki, połączyła błękit i pomarańcz i zaprezentowała się miłośnikom nowego R&B w pełnej krasie — na debiutanckim longplayu. Poza 15 utworami znanymi z przebiegu epek i wydanym przed tygodniem singlem „2” Wilson dokłada do stawki pięć nowych numerów, co daje w sumie 21 piosenek, które zajmą nas na ponad 72 minuty. Wszyscy entuzjaści tegorocznej płyty SZA z pewnością będą ukontentowani. — Kurtek
NeedlePaw
Nai Palm
Sony Classical
Wokalistka wymykającego się wszelkim etykietom australijskiego składu Hiatus Kaiyote nadchodzi z solowym projektem. Czego więc innego możemy się spodziewać, jeżeli nie niespodzianek? Single zapowiadające materiał świadczyły o tym, że w centrum solowego debiutu Nai Palm umieści wrażliwość i delikatność. W programie między innymi nowe wersje znanych utworów i cover Jimiego Hendrixa. Jeżeli nie mogliście się oderwać od tego wokalu, tym razem już nie ma dla was ratunku — zwłaszcza przy obecnych, chłodnych okolicznościach przyrody. — MajaDan
In the Beginning: Before The Heavens
Blu & Exile
Dirty Science / Fat Beats Records
Dziesięć lat temu światło dzienne ujrzał prawdziwy klasyk hip-hopowego podziemia, jakim jest wciąż zachwycający ponadprzeciętną chemią na linii raper producent album Below The Heavens. Autorzy tego rewelacyjnego wydawnictwa — Blu oraz Exile, oprócz trasy koncertowej, która uhonorować ma tę okrągłą datę, przygotowali bowiem krążek In The Beginning: Before The Heavens, będący swoistym prequelem do wspomnianego wcześniej albumu. Podczas bardzo kreatywnych sesji nagraniowych powstało bowiem około czterdziestu utworów, a jak zauważył sam Exile, to, że niektóre z nich nie trafiły w ostateczności na album nie oznacza wcale, że nie były udane. Przekonajmy się więc czy mówił prawdę. — efdote
11:11 Reset
Keyshia Cole
Epic Records
Keyshia Cole przyzwyczaiła fanów do regularnego wydawania nowych albumów co 2, 3 lata. Niezmiennie śpiewa o miłosnych rozterkach, zerwanych związkach i facetach, których kocha, albo którzy nie są jej godni. Na nowej płycie 11:11 Reset artystka dokonała życiowego resetu, związanego z rozwodem ze swoim kilkuletnim partnerem. Podobnie jak Mary J. Blige na krążku Strength of a Woman , Amerykanka wyciągnęła na światło dzienne swoje problemy, publicznie je wyprała i o wszystkim opowiedziała na nowym wydawnictwie. Melodyjnie utwory nie są nużące, jak w przypadku The Point of No Return , ale na pewno nie jest to przebojowe brzmienie Keyshiy z dawnych lat. Fani artystki powinni zainteresować się 11:11 Reset, bo pomimo że nie jest innowacyjne, przyjemnie się go słucha. Z kolei wszyscy nieszczęśliwi w miłości powinni potraktować tę pozycję jako obowiązkową. — Forrel
Super Slimey
Future & Young Thug
Epic Records/Atlantic Records
Krążące po sieci od jakiegoś czasu plotki okazały się być prawdziwe. Future i Young Thug czyli największe gwiazdy na trapowej scenie zaszczycili słuchaczy wspólnym projektem. Super Slimey to coś na kształt wypuszczonego przed dwoma laty What A Time To Be Alive. Czego można się więc spodziewać? Pojawią się na pewno klubowe bangery, autotune w podwójnej dawce, krótko mówiąc nie ma co oczekiwać rewolucji. Bity dostarczyli topowi producenci – Southside, London On The Track, Mike Will Made It oraz wielu innych. Na papierze to wszystko wygląda jak murowany sukces. Jak będzie w rzeczywistości? Pożyjemy, zobaczymy. — Mateusz
Feels
Snoh Aalegra
Artium Recordings
W końcu doczekaliśmy się pełnoprawnego debiutu pięknej Snoh. Wokalistka zaprosiła na niego świeżą, raperską krew. Mamy więc takich gości jak Logic, Vic Mensa, Vince Staples czy Timbuktu (raper z rodzimego kraju wokalistki, czyli Szwecji). Album zawiera 13 kompozycji, w tym singlowe „Nothing Burns Like The Cold”, samplowane przez Drake’a „Time” czy nie tak dawno opublikowane w sieci „Fool for You”. Jeżeli jesteście fanami oldschoolowych brzmień połączonych z nową falą to koniecznie musicie zapoznać się z zawartością tego krążka. — Pat
Thinking Out Loud
Young Dolph
Paper Route Empire
Young Dolph jest żywym dowodem na to, że historia lubi się powtarzać. Żywym, bo po raz drugi udało mu się przetrwać zamach na jego życie. Podobnie jak w przypadku wydarzeń sprzed kilku miesięcy, postanowił spuentować całą sytuację nagrywając kolejny album, tym razem o mniej prowokacyjnym tytule Thinking Out Loud. Dotychczasowe dokonania rapera zapewniły mu solidną pozycję na lokalnej scenie Memphis i umiarkowaną rozpoznawalność na skalę krajową, jednak jego upór i etyka pracy dają nadzieję na rozwinięcie skrzydeł — zarówno pod względem popularności, jak i poziomu muzyki. Najnowsze wydawnictwo rapera zapowiada się obiecująco. Za produkcję odpowiadają m.in. Zaytoven, Honorable C.N.O.T.E., czy niezawodny Drumma Boy, a single, które mieliśmy okazję usłyszeć, w tym “Believe Me” wskazują na nieco głębszy ton całego projektu. Całość najpewniej spodoba się miłośnikom ulicznego i mrocznego trapu, oraz wszystkim, którzy szukają mocnych i bujających numerów w stylu południa — Adrian
Under the Streetlight
Boyz II Men
Sony Classical
Lata lecą, a panowie z Boyz II Men wciąż kontynuują swoją przygodę na muzycznej scenie. Może już nie z takim rozmachem, bez wielkich radiowych hitów oraz pierwszych miejsc na listach przebojów. Zamiast tego trio odhacza kolejne podpunkty z listy rzeczy, które powinny zrobić szanujące się legendy. Under the Streetlight będzie więc kolejnym albumem w dorobku grupy, na którym muzycy zinterpretują klasyczne przeboje z gatunku r&b. Na płycie pojawi się dziewięć utworów w odświeżonych wersjach plus jeden oryginalny kawałek zatytułowany „Ladies Man”. Krążek wzbogacą także głosy gości, wśród których będą Take 6, Brian McKnight oraz Amber Riley. — Mateusz
Giggs wraca z nowym mixtapem
Giggs to już legenda brytyjskiej sceny hip-hopwej, a jego ostatni album Landlord doczekał się całkiem pozytywnych recenzji. Ostatnimi czasy raper zdobył sporą popularność dzięki gościnnym występom na More Life Drake’a. Teraz wraca z nowym mixtapem zatytułowanym Wamp 2 Dem. Wspomagają go dobrze znane ksywki z za wielkiej wody — 2Chainz, Young Thug, a na produkcji między innymi Zaytoven, London On Da Track i Cool & Dre. Jednak nie zapomniał też o rodzinnych stronach, bo swoje trzy grosze wokalnie dokładają na przykład Footsie, D Double E i Donae’o. Może być mocna rzecz.
Nowości od Keyshii Cole i szczegóły 11:11 Reset
Ponad miesiąc po premierze singla „Incapable” Keyshia Cole zaprezentowała do niego fabularny klip. Zobrazowała w nim treść utworu, więc spodziewajcie się zazdrosnej kobiety, zdrady i zemsty, czyli tego, z czego słynie artystka w swoich tekstach. Całość sprawnie wyreżyserowana, z niezłą grą aktorską Amerykanki.
Do premiery nowego krążka coraz bliżej, w związku z tym poznajemy kolejną jego odsłonę w postaci midt-tempo kompozycji „Best Friend”. Po nieudanym związku z poprzedniej historii, Cole pragnie poznać przyjaciela, bratnią duszę, z którą zrozumieją się i stworzą idealny związek. Takich w prawdziwym życiu nie ma, ale pozwólmy pomarzyć głównej bohaterce.
Spis utworów 11:11 Reset:
1. “Cole World (Intro)” feat. DJ Khaled
2. “Unbothered”
3. “You” feat. Remy Ma & French Montana
4. “Incapable”
5. “Best Friend”
6. “Vault”
7. “Act Right” feat. Young Thug
8. “Right Time”
9. “Emotional”
10. “Ride” feat. Kamaiyah
11. “Cole World (Outro)” feat. Too $hort
Nowy teledysk: Young Thug feat. Future „Relationship”
Jeśli zdążyliście zapomnieć już o Beautiful Thugger Girls, Young Thug i Future właśnie zaprezentowali najnowszy klip promujący to wydawnictwo. Wyprodukowane przez Billboard Hitmakers i BLSSD „Relationship” to kolejna udana współpraca między artystami z Atlanty. Stylizowany na nagranie VHS klip jest pełen typowych obrazków i rozmachu z życia gwiazd hip hopu, lecz mimo to stanowi małe rozczarowanie w porównaniu do pomysłów, które Thugger zwykł serwować nam w swoich teledyskach. Raper zaledwie tydzień temu wypuścił EP zatytuowaną Young Martha, którą nagrał wspólnie ze znanym producentem i Dj’em, Carnagem.
Young Thug i Quavo w nowych singlach Camili Cabello
Dziewczyny z Fifth Harmony muszą być złe, bo w rywalizacji z ich byłą członkinią przegrywają 4-0. Za hitami „Know No Better”, czy „Crying in the Club” podążają dwa nowe, wakacyjne single urodzonej na Kubie wokalistki. W obu przypadkach usłyszeć można rapowe zwrotki Young Thuga lub Quavo. Camila chyba lubi współpracować z jedną trzecią Migosów, bo to już ich któryś z kolei wspólny numer. „OMG” i „Havana” zostały wydane z racji aktualnie trwającej trasy Bruno Marsa 24K Magic World Tour, na której Camila jest supportem. Oba single trafią na nadchodzący jeszcze w tym roku debiut, The Hurting, The Healing, The Loving. Posłuchajcie, jak Cabello próbuje szturmem zdobyć rynek.